Castrol Classic Koopwaar
Wij bieden een reeks klassieke artikelen van hoge kwaliteit, van olieblikken / oliekannen tot magneten en muurborden, allemaal met het iconische Castrol Classic-logo uit 1946. Of het nu in de werkplaats is of thuis, onze nostalgische reeks combineert zowel retrostijl als functionaliteit. Met onder andere werkplaatsaccessoires, kleding en meer, is er voor elke oldtimerbezitter of -liefhebber wel iets te vinden.
Of het nu een cadeau is voor een fanatieke scooterist of een cadeau voor jezelf, je vindt het perfecte in onze selectie!
su_spacer]
Het idee van ricinusolie
Castrol werd opgericht door Charles “Cheers” Wakefield onder de naam “CC Wakefield & Company”. In 1899 verliet Wakefield zijn baan bij Vacuum Oil om zijn eigen bedrijf te beginnen met de verkoop van smeermiddelen voor de spoorwegen en zware machines. In het begin van de 20e eeuw kreeg Charles belangstelling voor twee nieuwe gemotoriseerde voertuigen: de automobiel en het vliegtuig. Zijn bedrijf begon oliën te ontwikkelen voor de nieuwe motoren. Deze oliën moesten dun genoeg zijn om koud te starten en dik genoeg om bij hoge temperaturen te functioneren. De onderzoekers van het bedrijf ontdekten dat het probleem kon worden opgelost door ricinusolie toe te voegen, een plantaardige olie die van ricinuszaden wordt gemaakt. Ze noemden het nieuwe product“Castrol“. In 1919 gebruikten John Alcock en Arthur Brown Castrol-olie tijdens de eerste non-stop trans-Atlantische vlucht in de geschiedenis.
Heiko’s idee met Castrol sponsoring & snel naar langzaam
CC Wakefield vond niet alleen een nieuw type motorolie uit, maar ook een nieuwe manier om potentiële klanten voor zijn product te winnen: sponsoring. De naam Castrol verscheen op spandoeken en vlaggen bij luchtraces, autoraces en snelheidsrecordpogingen. Na verloop van tijd werd de merknaam van de motorolie veel bekender dan die van de oprichter/onderneming. Deze omstandigheid leidde in 1960 tot de naamswijziging van “CC Wakefield & Company” in Castrol Ltd. su_spacer]
Ik rij al meer dan 32 jaar op Vespa’s en Lambretta’s. Het begon allemaal met een rode Vespa PK50S, die, tweedehands gekocht, al in de garage van mijn ouders stond te wachten op mijn rijbewijs. Maar het was al snel te tra ag voor mij. Eerste tuning maatregel was het monteren van een dure 50km/h uitlaat. Maar het hielp niet veel, de brommer jongens passeerden me nog steeds links en rechts. Dus werd hij verkocht en mijn interesse ging uit naar een zwarte PX 80 Lusso, in die tijd erg duur in de verzekering. Tijdens de testrit vlogen de versnellingen er steeds uit. Maar ik was blij dat mijn moeder zo ver was om me deze scooter te mogen kopen…. trouwens, mijn vader was op zakenreis en wist niets van de nieuwe “80”. Dus: nu of nooit! Dus de scooter werd gekocht met dit “kleine verborgen gebrek”.
Scooter Shop, Scootering & Mods, Scooterboys en Scooterscene
We weten allemaal wat er mis was met de motor: de reden voor het ongecontroleerd schakelen, was het versleten “ronde” schakelkruis. De volgende Vespa dealer wilde 700 DM voor de verandering, maar dat was buiten het budget voor mijn vakkundige scooter update. Ik kwam in contact met andere scooterrijders. Een van hen was een skater op een skateboard en nu plotseling gemotoriseerd op een gloednieuwe Vespa PX 80 Lusso. Een maand later ontmoette ik hem weer, daar zat hij in een pak en gepoetste leren schoenen op zijn, nu met spiegels en verchroomde onderdelen bepleisterde, Vespa. De volgende keer dat ik hem zag, miste hij de helft van zijn scooter en ook de bovenkant van zijn hoofd. In plaats van mooie leren schoenen en een pak, droeg hij nu rode laarzen tot aan zijn knieën, een camouflage broek en een bomberjack. Op zijn hoofd was van zijn “poppermanen” alleen nog een hoorntje haar over dat lusteloos in zijn gezicht wapperde nadat hij zijn helm had afgezet. Enigszins geïrriteerd vroeg ik hem of hij een ongelukje had gehad met de scooter en waarom hij zo raar keek. Hij zei dat hij nu Scooterboy was en de scooter was een CutDown! Hij had het waarschijnlijk al eerder ontdekt, voor mij was het toen nieuw: de MOTORETTA, de Scootermag en nog wel in zwart-wit. En zo ging het kwaad zijn gang. Nu werden ook de jaren ’80 op de een of andere manier te traag voor mij, schoolkameraden met DT, RD, MBX & Co en zelfs enkele Mofa, waren sneller dan ik. Dus als ik toch de versnellingspook verander en de motor eruit haal en demonteer, kan ik de motor net zo goed een beetje sneller maken… Intussen had ik ook de ROLLERSHOP catalogus ontdekt en de SCOOTERING. De custom paint jobs uit de glossy magazines fascineerden me zo erg dat ik in mijn 80’s “kinderkamer” ging zitten en droomde van geweldige paint jobs en er een paar op papier krabbelde. Ja ga je gang en lach, dit zijn mijn verzamelde werken: su_spacer]
Castrol sponsort met de “Castrol Vespa Racer”
Dus op de een of andere manier kwamen mijn dromen over de custom paint job niet echt uit, dus nam ik later het initiatief en vroeg Castrol om een sponsorschap. Eerlijk gezegd voel ik me daar nu een beetje ongemakkelijk bij: ik was er vrij zeker van dat ik dat op 16-jarige leeftijd had gedaan. Maar volgens de datum van de brief aan Castrol, die ik in mijn “Scooter Scene doos” terugvond, was ik al wat ouder en op dat moment al bezig met een taakstraf.
Helaas heb ik de schetsen van mijn“Castrol Racer” met 20 pk en beoogde 130-140 km/u niet meer. Ik denk dat ik de tekeningen had bijgesloten bij de brief aan Castrol, afdeling Motorsport. Uit de brief vond ik nog deze proefdruk met correcties. Maar ik heb UHU en NUTELLA zeker niet geschreven, MÜHLEN KÖLSCH? Misschien Ik weet het niet meer… Maar de meneer van Castrol was erg aardig, nodigde me uit op de IFMA in Keulen en drukte me, na een kort gesprek in de Castrol-truck, een paar Castrol-stickers in de hand. Mocht iemand van Castrol hier meelezen: mijn aanbod geldt nog steeds! Dit is bijvoorbeeld mijn Augsburg Vespa T4:
Klassieke Castrol Winkel
U hoeft geen sponsorverzoeken meer te schrijven voor onze Classic Castrol merchandise, u kunt nu de coole retro Castrol Racing producten tegen een geweldige prijs in onze Classic Castrol Shop krijgen: 
Permanente reizen naar Italië brengen voorraden met zich mee en met het vrije verkeer van goederen in de EU in 1993 komt er een extra impuls. Maar Italië is niet genoeg en Oliver neemt het risico om een container met nieuwe SIL GP 200’s in India te bestellen. De durf wordt beloond en de Lambrettas worden daadwerkelijk geleverd in mei 1993. Binnen drie weken is de volledige levering van de 25 scooters afgehandeld. 
In januari 1994 bundelen Oliver en Ulf hun krachten en runnen vanaf dat moment het Scooter Center Cologne in de Rosengarten. De klassieke Vespa en Lambretta scooters worden vergezeld door de automatische modellen van Piaggio. Plotseling is er een e-mail adres om te bestellen en dan is er, de waarschijnlijke 
